Die heerlijke vraag in het nieuwe jaar.

Goede voornemens – terugkijken en vooruitkijken

Vorig jaar liep ik op 1 januari om half één s’nachts door de kruitdampen, ik was op pad om de buren van onze twee jaar oude wijk gelukkig nieuwjaar te wensen.

Op de hoek kwam ik al het eerste groepje tegen. Ze waren enigszins wat aangeschoten.

“Gelukkig nieuwjaar!” “De beste wensen!”

Meteen daarna kwam die heerlijke vraag: “Heb jij voornemens voor het nieuwe jaar?” (let op, dat de vraag niet luidde: “Wat zijn jouw goede voornemens?”)

Kennelijk namen ze niet klakkeloos aan, dat iedereen nog voornemens heeft.

De flits

Er flitste een gedachte en een vonk van energie door me heen.

“Ja – ik heb wel een goed voornemen!”

Waarom was die flits? Ik wilde uit mijn schulp kruipen.

Als jong gezin zaten we best vast in de cocon die kleine kinderen met zich meebrengt. Daarnaast had ik 3 jaar gebuffeld met mijn bedrijf en geen tijd voor leuke dingen genomen.

Ik voelde dat nu – het nieuwe jaar- een nieuw moment – een mooie piketpaal was om het vanaf nu anders aan te pakken. Ik voelde me er ook helemaal klaar voor.

“Mijn voornemen is om komend jaar meer lol te hebben”.

Een jaar later…

Flash forward naar 31 december 22:30, een borrel met diezelfde buren.

“Het is je wel gelukt hè? Dat voornemen” Zei Jeroen tegen me met een twinkeling in zijn ogen.

Als ik terug kijk, ja, dan is dat goed gelukt. Ik ben uit de cocon gebarsten en heb veel meer de lol weer opgezocht.

Ik ben spelletjesavonden gaan organiseren in de buurt. En dan niet computerspellen, maar kaartspellen, ik vind dit geweldig.

En zo ben ik ook gaan kickboksen.

Vaker kleine verassende dingen gaan doen – “kom we gaan vanavond op het strand eten.”

Of grote, zoals een ballonvaart voor twee samen met mijn vriendin.

En nog veel meer…

Ja, het helpt om een voornemen te hebben.

De wetenschap achter goede voornemens

Het is wetenschappelijk bewezen dat goede voornemens werken.

Waarom werken ze?

Zoals Chip en Dan Heath beschrijven in ‘The Power of Moments’, vertellen onze hersenen wanneer we een voornemen maken het volgende:

Alle mislukkingen waren van vorig jaar en die mislukkingen ben ik niet, dat was de ‘oude ik’. Dat is niet de ‘nieuwe ik’. De ‘nieuwe ik’ gaat niet die fouten maken.

Door een goed voornemen uit te spreken lijkt het erop dat je jezelf hiermee voor de gek houdt, maar het werkt. Het geeft hoop en daardoor vind je manieren om het te doen.

Een belangrijk ingrediënt is het “temporal landmark effect”. Dat je een tijdstip neemt waarop je zegt – hiervoor was het de ‘oude ik’ en vanaf nu is het ‘nieuwe ik’.

Elke dag is daar een goed moment voor. Donderdagmiddag 14:20 ook.

Maar nieuwjaar heeft in onze context meer kracht dan een willekeurige donderdag. Dus nieuwjaar is daar een beter moment voor, want het is in onze cultuur een heel groot ‘temporal landmark’.

Dan is het de truc om jouw gemaakte voornemens vol te houden. Wat hierbij helpt is een support systeem te organiseren. Organiseer je omgeving zo dat je geholpen wordt om het vol te houden, zo kom je eenvoudiger door de moeilijke momenten heen.

Een andere belangrijke tip: Focus vooral niet op wat je niet meer wil, maar formuleer het positief. Wat ga je wel doen en waarom. Dat zorgt ervoor dat je je motivatie voor je laat werken in plaats van dat je jezelf al saboteert bij het uitspreken van je voornemen.

Dit is wat Kelly McGonigal ‘want power’ noemt in haar boek the Willpower Instinct. Bij de ’will not power’ wordt je automatisch steeds in de verleiding gebracht.

Het nieuwe voornemen

Doordat mijn voornemen van vorig jaar zo mooi heeft uitgepakt heb ik voor dit jaar ook weer een nieuw voornemen.

Ik ga meer leiderschap nemen. “De punt van de boot zijn”.

Soms stopte ik al halverwege een spannend traject omdat ik niet wist hoe het verder moest. De echte reden daarachter was dat ik al moe werd bij de gedachte dat ik na het afronden weer verder moest. Of dat ik geen controle, overzicht en zekerheid had over hoe het verder zou lopen. Dat was de ‘oude ik’.

Ik heb geleerd dat ik juist moe word doordat ik er zelf de rem op zet. Ik kan rust en ruimte ervaren voor volgende stappen als ik zelf de leiding neem en wanneer ik de voorhoede ben. Ik kan dan die stappen dan ook veel sterker en rustiger zetten.

Door momentum te maken, in plaats van mijn eigen rem te zijn, krijg ik energie. Dus komend jaar ben ik de “ trendmaker”, ik ben de golf. Dat is de ‘nieuwe ik’.

Doe je mee? Welke golven ga jij maken?

Wil jij op een authentieke manier ook golven maken en effectief jouw positieve invloed vergroten in jouw organisatie?

Neem actie en kom naar de “Masterclass Authentiek Beïnvloeden“