Het Kanon

Jaar in jaar uit stonden we met Koninginnedag op de Plompetorengracht. Ik was 11 jaar en had al mijn beste speelgoed verkocht. De G.I. Joe en Transformers gingen heel snel. Daarna gebeurde er niet meer zo veel en aan het einde van de dag werd het wat saai op ons kleedje.

Gelukkig bleven mijn zus en beste vriendje op onze stand- dus ik kon wel even de vrijmarkt op.

Het voelde zo avontuurlijk om even alleen door al die vreemde spullen te struinen. De rare mensen met hun kraampjes. De muziekstandjes, de kinderen op hun viool.

Eieren gooien, grabbeltonnen, aardappels slaan… ik zag allemaal originele ideeën om een extra zakcentje te verdienen. “Tja, zoiets hadden we ook kunnen doen.”

Alle bergen met troep die men verkocht… waar haalden ze dit toch elk jaar weer vandaan?

De mooie spullen waren grotendeels wel weg. Kromgetrokken kroonluchters met plastic ornamenten, pannen en potten met deuken, stapels kinderkleren, onaantrekkelijk op grote hopen.

De sport was om tussen alle meuk de interessante juweeltjes te vinden. Tussen alle rotzooi zag ik iets wat mijn oog trok.

Het was een klein koperen kanon.

Was het bijzonder? Ik weet het niet, maar het sprak tot mijn verbeelding.

“Hoeveel voor dit kanon?”

“Vier gulden.” (Ja, guldens… -weet je nog hoe die eruit zagen?)

“Nee, drie gulden.”

“OK, drie gulden.”

Tevreden liep ik terug naar mijn stand. Waar niets gebeurd was. “Wat zal ik eens doen…” En toen kwam het idee in mij op, dat ik nu weer iets interessants had om te verkopen. Het kanon!

Snel maakte ik een bordje met de prijs. “Zo, acht gulden.” En jawel, binnen tien minuten kwam er iemand langs die interesse had. “Hoeveel is deze?”

“Acht gulden.” “Ik geef je er zes voor.”

“OK.”

Wow- dat was interessant. Ik had nu geld gemaakt uit niets. Van 3 gulden had ik 6 gulden gemaakt. En dat alleen maar door op pad te gaan. mogelijkheden te verkennen, kijken wat er in de wereld is, en daardoor tegen kansen aanlopen.

Dit was het moment dat ik begon te denken over mogelijkheden.

Sommige mensen komen zelden in aanraking met kansen, terwijl voor velen de kansen voor het oprapen liggen. Hier in het westen krijgen we heel veel kansen. Maar lang niet iedereen is zich daar bewust van.

Op werk is ook zoveel meer mogelijk. Zoveel te creëren. Of je organisatie nu potdicht zit, of juist in transitie is.

Het is een mindset.

Om kansen te kunnen benutten moet je wel buiten je bekende patronen komen. Je moet niet op je kleedje blijven staan en je oude meuk blijven verkopen. Een beetje scharrelen met de ogen open.

En dan zie je dat er meer kansen zijn. En als je ze ziet – doe je er dan ook iets mee?

Ik heb van een mentor geleerd dat je de tijd tussen je idee en je eerste actie zo klein mogelijk moet houden – dan heb je de meeste kans dat het je lukt, dat je de kans ook realiseert.

Ik heb voor jou ook een mooie kans!

Deze maand geef ik drie gratis Masterclasses weg. Voor jouw team of afdeling.

Een seminar voor 500 man of een teamsessie voor 20.

Jij kan die winnen! Ik weet: er zijn mensen die dit lezen en denken – joh wat leuk voor iemand die hier iets aan heeft. Er zijn ook mensen die denken – oh gaaf, wat kan ik hiermee doen? Hoe ga ik het gebruiken? Die mensen hebben zich al ingeschreven- die zijn er snel bij.

Hoe ga jij deze kans benutten?

Lees hier hoe je mee kan doen en schrijf je in – doe mee en verzin later hoe je het gaat gebruiken.

Mogelijkheden ontstaan namelijk pas nadat je stappen zet…

Spreek je snel!

Peter