fbpx

Waar is je twinkeling gebleven?

Stel, je zit bij een grote organisatie, en ooit ben je daar begonnen met vuur in je donder. Een twinkel in je ogen. Maar die energie heb je nu veel minder, je krijgt de energie in ieder geval niet echt uit je werk. Je bent vergeten wat ook al weer je drive was, of je hebt hem nooit echt gekend. Daarnaast heb je een knagend gevoel dat er dingen niet kloppen in je organisatie, dingen die mooier kunnen, die fundamenteel anders zouden moeten gaan. Sommige kan je benoemen, andere maar vaag. Er zijn hoogstens maar een paar collega’s die je hierover spreekt.

Je doet er alleen niets mee, want het rationele stemmetje in je hoofd zegt: “Sorry, maar wie ben jij om daar wat aan te doen, en al zou je iets willen doen: Waar begin je? Dit is veel te groot! Niemand staat open voor mijn ideeën. En trouwens het is crisis, dus doe maar niet te veel rare dingen, straks vlieg je eruit… en bovendien is er al genoeg te doen met te weinig man, dus waar zou ik de tijd vandaan halen?”

Herken je jezelf erin? En wil je hier echt wat mee? Wil je dit veranderen? Wil je weer echt in je kracht staan en het gevoel hebben dat je zinvol, waardevol en productief bezig bent? Dat kan. Het is niet makkelijk en een lange weg, maar wel eentje die de moeite waard is. Maar wie zei dat de makkelijke weg de juiste was… Als je hier iets mee wil dan zijn dit 7 stappen om je op weg te helpen. In ieder geval hebben ze mij heel erg geholpen.

1. Ga op Reis

Dia05 Dit is echt de beste tip van allemaal. Neem een vakantie, het liefst zo lang mogelijk, of liever een onbetaald verlof. Ga ergens heen waar niets je bekend is, waar je veel op jezelf aangewezen bent. Het liefst zo min mogelijk bellen, skypen, facebooken instagrammen etc. (Voor mij altijd een uitdaging, vraag mijn verloofde maar). Ik ben zelf ooit drie maanden gegaan, maar vier maanden was beter geweest. Het duurde voor mij een maand voordat ik echt los was van mijn werk. Het idee is dat je de bestaande structuren achter je laat. Dat je weer tot jezelf komt, je je nergens druk om maakt, behalve je primaire levensbehoeftes en je voor de rest wel per dag ziet wat je gaat doen. Als het goed is komt er dan weer een dag dat je een belangrijke kwaliteit terugkrijgt: je kan je weer verwonderen. Het geeft weer ruimte aan je oude twinkeling te herontdekken, waar je energie van krijgt . Dit zat verstopt achter de denderende trein van de dagelijkse gang van zaken. Het doel is het creëren van afstand en rust, dat je naar je eigen situatie kan kijken.  En hopelijk ontdek je een dieper verlangen, een verlangen om iets te geven aan de wereld. Om iets neer te zetten. Verwacht niet dat deze inzichten er meteen zijn, dat hoeft ook niet, maar alleen al het feit dat er een opening is, rust is, zal je veel profijt van hebben. Misschien valt het kwartje later pas. Geeft niet.

2. Neem de tijd voor de waarom vraag, wat zijn je verlangens?

Dia06Als je niet de luxe hebt van een reis, of wel die luxe hebt gehad: maak tijd tijdens de week voor ‘denk’ tijd of beter nog ‘voel’ tijd. Even geen lijstje van to-do’s afwerken, even geen strakke deadlines. Nee, gewoon tijd om even niets te hoeven doen. En dan het grote geheel bekijken. ‘Waar ben ik ei genlijk mee bezig? Waarom doe ik dit?’ Een vraag die ik mezelf wel stel: “als ik later terug zou kijken op mijn leven, ben ik dan nu met de dingen bezig die waardevol zijn?” Het makkelijkst is om dit in een andere omgeving te doen dan kantooromgeving. Maak een wandeling buiten of neem een warm bad voor jezelf, of ga naar een wellness. En maak er een gewoonte van om dit wekelijks te doen. Het lucht op en houdt dingen helder. Hier kan je denken over wat je met het verlangen, dat je op je reis hebt ontdekt, in de dagelijkse praktijk gaat doen. Meestal beginnen er hier ‘waarom’ vragen bij je op te komen. Of ‘Welk verschil maken wij als organisatie?’ De waarom-vraag inspireert en geeft je weer vuur. Pit in je donder. En dat vuur is precies wat je nodig hebt voor de volgende stappen.

 3. Spreek je uit

Dia07 Zoals cabaretier Hans Teeuwen ooit zo mooi zei: “nooit opkroppen“. En daar heeft ie gelijk in. Het is gezond om je ideeën te delen. Mensen deelgenoot te maken. Het is bevrijdend om te spreken over de dingen die jou energie geven, over de visie waar je in gelooft. Natuurlijk kan dit heel erg spannend zijn, je hoeft het ook niet per se op werk te delen. Maar als je het voorzichtig doet, zal je zien dat er veel meer mensen zijn die van dezelfde dingen energie krijgen en je visie delen. Zodra je je uitspreekt, kunnen mensen jou herkennen en bij je aansluiten. Je wordt in ieder geval herkenbaar voor medestanders. En andere mensen hebben dan ook meer het lef om hetzelfde geluid te laten horen. Enthousiasme werkt aanstekelijk!

4. Zoek je tribe

Dia08 En dat sluit goed aan bij het volgende punt. Zorg dat je mensen vindt die net zo denken als jij. Ik hoor heel vaak originele geesten in een organisatie zeggen dat ze de enige zijn, roepende in een woestijn. Grappig als ik twee deuren verder op de gang dan precies hetzelfde verhaal hoor. En dat gebeurt vaak. Eigenlijk is het me nog nooit voorgekomen dat er niet meerdere Mavericks zijn in een organisatie. Als je de tribe eenmaal gevonden hebt, zorg dat je vaker afspreekt, whatsapp groepjes opricht, af en toe een borrel. Deel je frustraties met hen, deel met hen waar je energie van krijgt. Het zal je sterken, het zal je ook helpen om dingen beter te kunnen benoemen.

[foto is trouwens van Jimmy Nelson – TEDxAmsterdam]

5. Vind een mentor

Dia09 En dan bedoel ik niet degene die je toegewezen hebt gekregen van de organisatie, bijvoorbeeld aan het begin van je traineejaar. Een mentor kom je meestal toevallig tegen, op het moment dat je er moedwillig en doelgericht naar op zoek gaat kom je hem of haar meestal niet tegen. Vooral stap 3 en 4 helpen bij het tegenkomen van een mentor. Het is bijna hetzelfde als een levenspartner zoeken, die vind je ook meestal op de momenten dat je het niet verwacht. En helaas bestaan er nog geen mentor-mentee dating sites. ‘T zou wel mooi zijn als die er waren trouwens. Een mentor is meestal iemand binnen je organisatie die weet hoe de hazen lopen, veel ervaring heeft, en iets herkent in jou. En hij/zij geeft je vertrouwen dat je het best kunt! Wat ook helpt is dat de persoon ook bereikbaar is voor je, als jij net trainee bent en hij zit in de Raad van Bestuur, dan gaat dat waarschijnlijk niet zo goed werken. Als je zelf manager bent en zij/hij zit een of twee lagen boven je werkt het wel goed. Jullie moeten namelijk elkaars positie kunnen begrijpen. Trouwens een coach is een externe mentor. Erg nuttig om naast je interne mentor te hebben… en al helemaal als je (nog) geen interne mentor gevonden hebt.

6. Je bent zelf verantwoordelijk voor het systeem

Dia10 Een fout die Mavericks vaak maken is dat ze alleen stampij gaan maken en zich afkeren tegen wat er volgens hen niet goed gaat. En daarna claimen dat er niet naar hen geluisterd wordt. Beetje in een hoekje mokken. Het is een oude wijsheid dat je anderen moet behandelen zoals je zelf wil behandeld worden. Noem het karma, de tien geboden of wat je wil, maar als jij niet naar anderen luistert, wie zal er dan naar jou luisteren? Waarom zouden anderen moeten veranderen en als je het zelf niet doet? Daarnaast is het ook interessant om naar jezelf te kijken. Welk gedrag vertoon jezelf? Draagt wat je doet eigenlijk wel bij aan wat je wil bereiken, of houd je door je gedrag eigenlijk de status quo in stand, of versterk je hem juist… Ook al heb je grote plannen en een grote visie, als je er goed naar kijkt zie je dat je in het klein al veel meer kan doen. Kleine acties in je eigen team, verantwoordelijkheid nemen voor bepaalde taken. Zelf daad bij het woord voegen.

7. Speel

Dia11 Als je dan alle serieuze dingen gedaan hebt, en je je verantwoordelijkheid neemt, dan is het tijd om dat ook weer niet te serieus te nemen. Speel, probeer uit, maak fouten, geef jezelf de ruimte. Door goed te spelen kan je ook sneller leren, en wordt je ook minder als ‘gevaar’ gezien. En om af en toe weer op te laden, de gouden tip: doe af en toe een gek dansje thuis als niemand het ziet. Maar het belangrijkste: ga dingen doen. Na deze zeven stappen heb je genoeg pit in je donder en ondersteuning om dingen te gaan veranderen!

Wat denken jullie?

Dit zijn 7 stappen die werken, ieder geval voor mij en veel mensen met wie ik gewerkt heb. Deze 7 stappen maken je eerst los van de waan van de dag, helpen je eigen ‘why’ the vinden en te benoemen en zorgen daarna voor de om je veilig genoeg te voelen om daadwerkelijk stappen te gaan zetten.  Dit is gebaseerd op mijn inzichten en ervaringen, dus ik ben heel benieuwd. Ik zou graag drie dingen willen weten:

  1. Ik ben heel benieuwd wat jullie ervaring is en welke andere tips jullie nog meer hebben.
  2. Tweede vraag, welke stap is voor jullie het krachtigst?
  3. En derde vraag: wat doen jullie zelf om weer op te laden en energie te krijgen?

Omdat ik jullie input heel erg waardeer geef ik graag een bedankje. Het beste comment beloon ik met het e-book Mavericks van Ricardo Semler (of een soortgelijk boek als jullie die al hebben). comments t/m 1 augustus neem ik mee.

Laat weten in de comments wat jullie tips en inzichten zijn!

En als je denkt dat anderen hier iets aan kunnen hebben: deel dit artikel vooral op facebook, linkedin , google+ of twitter!

By | 2018-01-06T21:41:16+00:00 July 12th, 2014|Voor Mavericks|11 Comments

About the Author:

Avatar for Peter Clausman
Peter Clausman helpt mensen binnen organisaties, die zien dat het beter kan, om hun visie en ideeën te realiseren. Peter gelooft dat deze mensen cruciaal zijn voor de toekomst van de organisatie. Meer tips over hoe jij het verschil kan maken? Leer hoe je ruimte en steun krijgt voor wat jij echt wil in je organisatie

11 Comments

  1. Avatar for Peter Clausman
    Jeroen July 30, 2014 at 10:10 am - Reply

    Hallo Peter,

    Gefeliciteerd! Mooi dat je eerste blog er nu uit is. Sterk verhaal!

    Tip
    Vragen en Luisteren zijn een heel krachtige instrumenten. Gewoon onbevangen en open vragen: “waarom gaat het zus en zo?”. het werkt op drie manieren:
    1. De ander voelt zich gezien en serieus genomen zal daardoor ook veel meer geneigd zijn naar jou te luisteren.
    2. De ander wordt uit zijn “automatische-piloot-modus” gehaald en uitgedaagd zelf te denken over hoe en waarom het allemaal toegaat zoals het gaat, en of dat wel zo logisch en handig is.
    3. Vaak heb ik zelf wel een idee over hoe het anders moet. Maar het is goed om je daar niet onmiddellijk over uit te spreken. Het stellen van vragen geeft je de mogelijkheid je idee te toetsen, of jouw oplossing wel de juiste is. Bij mij werkt het zo dat ik in die fase, mijn ideeën dusdanig bijstel, dat ze een nog beter antwoord geven op de problemen van de ander.

    Bijvoorbeeld in een vergadering kun je nadat je alle partijen goed gehoord hebt je geamendeerde idee (en beetje onnozel) op tafel leggen: “Maar als ik jou zo hoor, zou het dan niet het beste zijn om zus en zo te handelen”. De ander krijgt dan al snel het idee dat het eigenlijk zijn eigen idee was. Niets is zo sterk om ideeën een organisatie in te krijgen, als mensen het gevoel geven dat ze het zelf bedacht hebben.

    De belangrijkste stap
    Dat uitspreken en een tribe zoeken is natuurlijk heel belangrijk. Maar het belangrijkste vind ik eigenlijk stap 6: zelf verantwoordelijkheid nemen!

    Wat geeft je energie
    Mij geeft dansen ook veel energie, maar dan niet alleen thuis als niemand het ziet, maar het liefst met een aantrekkelijke vrouw in mijn armen. In werksituaties is het soms wel eens gelukt om met een aantrekkelijke vrouw te dansen, maar de mogelijkheden daartoe liggen niet echt voor het oprapen.
    Dus ik denk dat je je daar beter kunt verlaten op een ander medicijn: humor! Er is weliswaar weinig wat zoveel energie geeft als wanneer je er met een club gelijkgestemden helemaal voor gaat om de wereld te veranderen. Maar helaas lukt dat ook niet altijd. Vaak zit er toch wel iets tegen en loopt het allemaal niet zoals jij graag zou willen. Humor is dan het beste medicijn om te voorkomen dat je van je energie beroofd wordt. Door grappen te maken over een situatie erken je de betrekkelijkheid van waar je mee bezig bent. Probeer het als een spannend spel te zien.

    Succes

  2. Avatar for Peter Clausman
    Peter Clausman July 30, 2014 at 7:51 pm - Reply

    Wat een prachtig en wijs commentaar! nog beter dan de post zelf! Dank voor de toevoeging. Met name het punt wat je noemt over vragen en luisteren. dat als je zelf het idee hebt hoe en wat er beter kan, dat je niet onmiddellijk jezelf moet uitspreken. Dat zijn de subtiliteiten van een ervaren Maverick!

  3. Avatar for Peter Clausman
    Marjolein July 31, 2014 at 7:10 am - Reply

    Hoi Peter,
    Mooie suggesties! Ik weet niet of ik een Maverick ben, of niet, maar misschien gaat het daar niet om.
    Een extra tip: stel je op in je werk alsof je je baan hebt opgezegd.
    Ik heb een paar keer mensen meegemaakt die aangaven dat ze niet meer thuis waren in hun bedrijf. De dingen die zij wezenlijk belangrijk vinden zouden daar niet mogelijk zijn. Daarom zeidenze hun baan op. Vervolgens genereerde dit zoveel interne vrijheid dat ze de dingen gingen doen die zij belangrijk vonden.
    Onbewust had de angst voor het verlies van de baan ze kleiner gehouden dan ze waren.
    Gevolg: in een aantal gevallen vroeg de leidinggevende of ze alsjeblieft wilden blijven omdat ze zo´n inspirerende bijdrage voor de organisatie waren.

    Dus: laat het niet zover komen! Sta op voor wat je belangrijk vind, steek je kop boven het maaiveld uit. Je wordt alsnog ontslagen (en dan hoorde je daar toch niet) of je ontvangt applaus.

    • Avatar for Peter Clausman
      Peter Clausman July 31, 2014 at 10:27 am - Reply

      Hey Marjolein, herkenbare tip. En heel sterk! Dank je! hoop dat andere mensen deze ook lezen, anders ga ik hem in een volgend blog meenemen.
      Het is herkenbaar omdat je meestal voor jezelf het idee van vrijheid moet hebben en het gevoel dat falen mag om echt gave dingen te doen (want dat is de vrijheid die je krijgt als je je baan opzegt). Wat wel gevaarlijk is is dat je op zo’n moment doorslaat, da je teveel je eigen dingen gaat doen en de binding met de organisatie verliest, omdat het er toch niet toe doet. Het doet er wel toe, want alles wat je doet komt toch terug. Het is een kleine wereld.
      Maar het lef om zo te acteren is niet van de een op de andere dag geleerd. Maar als je het omhelst. dan is de sky the limit!

  4. Avatar for Peter Clausman
    Gijs July 31, 2014 at 12:19 pm - Reply

    Beste Peter,

    Wat een prachtig aansprekende en herkenbare blog heb je geschreven. Ik krijg hier zoveel energie van en moest denken aan dit:

    https://dl.dropboxusercontent.com/u/2947888/netw/Slow%20Management/Snuffelmujizen%2C%20Slow8_Column%20Harold%20Janssen%2C%20pdf.pdf

    Ik (als mogelijke ‘dappere snuffelmuis of Maverick’) heb je zien spreken op het ‘dappere nieuwe wereld congres’ in Huis ter Duin en heb getracht je nog te spreken, maar is me toen niet gelukt. Ik kwam dit begin deze week tegen en was dan ook de reden voor mij om met je te linken.

    Ik ben geïnteresseerd in wat je doet en zou je graag willen ontmoeten om eens veder te bomen (of nou juist het kappen van die bomen 😉

    Ik hoor graag van je!

    Groet, Gijs

    • Avatar for Peter Clausman
      Peter Clausman July 31, 2014 at 12:53 pm - Reply

      Dank! En ik ben blij te horen dat je er energie van krijgt! En wat een prachtig verhaal over snuffelmuisjes, ook nog echt grappig geschreven. en mooie metafoor, snuffelmuisjes. Heel krachtig en interessant om eens op deze manier naar competenties te kijken. Deze ga ik ook gebruiken in een toekomstig blog -als het mag-. Ken jij de auteur? Harold Janssen?
      En natuurlijk ontmoet ik je graag! Goed dat we elkaar zo weer treffen! Ik mail je wel even. Volgende week niet heel veel tijd, maar de week daarop wel. Trouwens ook leuk te horen dat je bij De Dappere Nieuwe Wereld was en dat je dat een inspirerende talk vond.

  5. Avatar for Peter Clausman
    pascale Martina August 2, 2014 at 12:05 pm - Reply

    Mooi, heel helder en concreet. Het is goed zo. Ben benieuwd naar de reacties van je lezers nu. Succes. Pascale Martina. Starter.

  6. Avatar for Peter Clausman
    Paul August 5, 2014 at 8:44 am - Reply

    He Peter,
    Mooi initiatief – en goeie blog. In mijn eigen werk als organisatieadviseur kom ik bij tal van bedrijven over de vloer, allemaal met hun eigen plussen en minnen. Soms vind ik er daar ook iets van 🙂
    Doorgaans probeer ik echter met nieuwsgierigheid en compassie te kijken naar wat mensen doen. Twee dingen die mìj daarbij helpen zijn:
    a) het aloude kernkwaliteiten verhaal van Daniel Offman. De misere die ik in organisaties tegenkomen is vaak de schaduwkant van waar een organisatie erg goed in is (valkuil als doorgeschoten kwaliteit). Als ik met mensen in gesprek raak over die kwaliteit is het makkelijker om later door te praten over hun uitdaging/verbetering die erbij hoort.
    b) het nut van de misere. Ellende kan ergens voor staan. Een voorbeeld: je werkt in een organisatie met een onomwonde klaagcultuur. Wat is daar de functie van? Zo’n cultuur werkt binnendend, heeft rust (niemand hoeft iets te doen) en het is een uitlaatklep. Een beetje klagen hoeft dus niet erg zijn – alleen moet je er niet teveel in blijven hangen.

    Ik zet jouw initiatief uit in mn netwerk!

    • Avatar for Peter Clausman
      Peter Clausman August 5, 2014 at 10:49 am - Reply

      Hey Paul,
      Dank voor je reply en dat je waarde toevoegt! Daniel Offman heeft inderdaad zeer sterke grondbeginselen neergezet met de kernkwaliteiten. Trouwens het filmpje wat jullie op jullie op de van vieren site hebben staan (http://www.vanvieren.nl/) over the Girl Effect is een heel mooi Maverick voorbeeld.
      Ik denk dat nieuwsgierigheid en compassie twee zeer belangrijke elementen zijn van een goede maverick. Tegen dingen aantrappen, om maar een rebel te zijn is niet positief. Matthijs Schouten (Natuurmonumenten) vertelde dit ooit heel goed. Je hebt echte Mavericks en je hebt de ‘onbegrepen hofnar’ – dat is iemand die expres anders doet en afzet tegen de gevestigde orde, niet om de boel beter te maken, maar om zelf een identiteit te hebben. “ik ben lekker tegen dit en dat”. Daar zit niet een echte intentie in om het beter te maken. Iets beter maken doe je toch echt samen. Wrok is dan meestal ook geen goede eigenschap voor een Maverick. Dus dank voor je scherpe toevoegingen. En dank voor het uitzetten van het blog!

  7. Avatar for Peter Clausman
    Veronique August 22, 2014 at 11:13 am - Reply

    Hi Peter,

    Hoe een blog op het juiste moment kan komen…! Enorm herkenbare punten. Mooie tips ook hier in de comments. Ik vind vooral de tip van Marjolein erg mooi. Natuurlijk er zit een keerzijde in, maar het feit dat je je niet meer beperkt voelt door angsten of bang wat de ander zal vinden, lijkt me een heel krachtig instrument. Marco Borsato zong het tien jaar geleden zelfs al (zij het wat zwaarmoediger) in “als er nooit meer een morgen zou zijn” 🙂

    Voor mij is uit bovenstaande punten, het eerste punt het krachtigste. Het gevoel van vrijheid, rust en ruimte in je hoofd dat je krijgt door het reizen, heb ik nog niet op andere manieren kunnen evenaren (ik sta open voor minder langdurende en kostbare alternatieven!).
    Een tip die voor mij werkt is de redelijk cliché uitspraak “alles wat aandacht krijgt, groeit”. Ik merk namelijk dat ik sneller geneigd ben meer aandacht te geven aan dat wat me energie kost, dan dat wat me energie geeft. Door hier bewust van te zijn, lukt het me -stukje bij beetje- om dingen sneller van me af te laten glijden. En dat geeft weer ruimte om bezig te zijn met de dingen waar ik wel energie van krijg!

    • Avatar for Peter Clausman
      Peter Clausman August 24, 2014 at 2:12 pm - Reply

      Inderdaad is de tip van Marjolein echt heel krachtig. Het is wel een tip om moeilijk vol te houden. Het zou denk ik makkelijk zijn om af en toe herinnerd te worden aan die houding. Ik ga ook eens een blog schrijven over hoe je die mindset kan ontwikkelen en vasthouden.

      En Veronique, er zijn inderdaad goedkopere manieren om de rust en ruimte te vinden. Mogelijkheden zijn een side project beginnen, zoals fotografie, bepaalde sporten helpen, ook af en toe een wandeling maken en je mobiel NIET meenemen. Sowieso bezigheden waar je even je gedachte kan uitzetten of de vrije loop kan laten, zoals hardlopen. Af en toe een TED Talk kijken of een Tegenlicht-reportage.

      Het kan ook helpen om ipv met collega’s in de ‘vreetschuur’/kantine te gaan eten, even een wandeling te maken in de omgeving.

      Je kan ook in je dagelijks werk -denk tijd- inplannen. en jezelf er ook aan houden. Of thuis de afspraak maken dat je ieder weekend of iedere maand een nieuwe plek in Nederland ontdekt.

      Enne… het volgen van inspirerende blogs helpt natuurlijk ook. Volgens mij zit hier ook weer voldoende materiaal om een heel blog aan te wijden.

Leave A Comment