fbpx

Een bekentenis en een levensles

Dagelijks wordt je keer op keer geconfronteerd met dezelfde keuze.


​Volg je liever uit gemak de regels of ben je sterk en pak je leiderschap?

​In de praktijk nemen veel meer mensen de makkelijke weg… iets wat ze misschien liever niet toegeven, ontdekte ik.

De leiding nemen over jezelf en je omgeving moet je actief doen. Elke dag weer.

Om dat aan te tonen zal ik je iets bekennen.

 

Ik heb in de ontgroeningscommissie van het Corps gezeten. Jazeker, waarover elk jaar weer van die uitwassen in de krant komen (bij ons ging alles dat jaar helemaal goed, trouwens).  En uitgerekend daar heb ik een heel belangrijke levensles geleerd.

 

Mores leren

Als ontgroeningscommissie wilden we natuurlijk de groep feuten (eerstejaars) de mores (regels) leren die bij het Corps horen. We wilden ze letterlijk mores leren.

 

Maar we hadden een grootser idee. We wilden de nieuwe lichting ook de ogen openen voor deze nieuwe wereld en de mogelijkheden ervan laten zien, zodat ze er echt de mooiste tijd van hun leven van zouden maken. In managementtaal: hen aansporen om proactief te worden, verantwoordelijkheid te nemen en ondernemender te worden.

 

Hoog en droog

Het podium waarop wij als commissie veilig stonden was zo hoog dat de langste feuten er nog net met het topje van hun hoofd bovenuit staken. Dat gaf extra autoriteit. Het gaf ons als commissie een stevige positie. Veilig boven de 250 feuten. Onaantastbaar.

Het roer om

Na een aantal dagen waarin we het de feuten goed zwaar hadden gemaakt, gooiden we het roer om. We wilden ze niet wegduwen, monddood maken en klakkeloos laten gehoorzamen, we wilden juist dat ze opstonden en mondig werden. We wilden hen leren op te staan voor hun nieuwe vrienden en dat ze alle kansen zouden pakken die het nieuwe leven met zich mee bracht. We wilden hen uitdagen om zich ten volste te ontplooien en echt iets van het studentenleven te maken.

 

We waren ze aan het opjutten.

 

En daar ging ik misschien net een stapje te ver in.

 

Grimmig

Ik was van het podium afgegaan en stond midden in de groep van 250 man. Ik had ze opgejut om voor hun jaar te gaan staan, samen sterk te staan. Ik had kennelijk echt iets in ze losgemaakt.

 

Ze hadden een brutale glinstering in hun ogen en begonnen steeds harder hun jaarlied te zingen. Ze vormden een rijen dikke kring om me heen en maakten die steeds kleiner en kleiner. Dreigender en dreigender. Het werd benauwd.

 

De feuten aan de buitenkant van de cirkel duwden de binnenste cirkel. De binnenste cirkel werd vooruit gedrukt door de kracht van buiten. Ze maakten de kring nog kleiner en kleiner.

 

De sfeer werd grimmiger. Ik had bijna geen ruimte meer.

 

Als ik niets deed werd ik platgedrukt. Ik moest iets doen…

Maar ze zongen heel hard, ik kon er nooit bovenuit schreeuwen – ik was bovendien te schor.

 

Het flitste door mijn hoofd dat ik platgedrukt kon worden.

 

Hoe stop je een opgehitste meute?

 

 

Liever geen leiderschap

Schreeuwen ging dus niet lukken. Ik zag twijfel in de ogen van de feuten die het dichtstbij waren gekomen. Opeens had ik een ingeving.

 

Ik rechtte mijn rug. Zonder een woord te zeggen stak ik streng mijn hand recht de lucht in als een stopteken.

 

Tot mijn verbazing hielden ze allemaal stil in afwachting van wat er ging komen. Ik had het initiatief overgenomen.

“Ik ben trots op jullie! En nu weer allemaal netjes in de appèlrijen gaan staan voor het podium!”

 

En verrek. Het werkte.

 

Ik zag duidelijk een paar zuchten van verlichting. De kring brak uiteen en ze snelden zich allemaal naar hun plekje in de rijen. Ze hadden het initiatief losgelaten en lieten zich leiden.

 

Ze vonden het kennelijk fijner dat er gezegd werd wat ze moesten doen, dan dat ze zelf het initiatief overnamen. Ze namen liever geen leiderschap.

 

Het inzicht

Ze kozen er liever voor om geleid te worden, dan het ongemak van initiatief en leiderschap.

En dit geldt niet alleen voor de ontgroening.

 

De meeste mensen houden ervan als er leiding over hen wordt genomen. Het kost minder energie, je voelt je minder onzeker, je hoeft minder na te denken en minder moeite te doen. Je fouten kun je afschuiven op de leiding.

 

Natuurlijk kun je hier van alles op afdingen. Ja, het was een setting dat zij mindere waren. Het was duidelijk niet de bedoeling dat zij de leiding overnamen.

 

Maar toch. Ik ben er sindsdien heel erg op gaan letten. Dit is een hardnekkige menselijke eigenschap.

 

Maak je eigen plan

Het is dus heel begrijpelijk dat je af en toe met de stroom meegaat en je laat leiden.

Maar als je zelf geen plan hebt, ben onderdeel van iemand anders’ plan.

 

In die situatie maak je geen gebruik van het beste wat je in je hebt – van wat jou onderscheidt als mens; namelijk dat je onafhankelijke kunt denken en doen.

 

Geleid worden leidt tot veiligheid, maar ook tot meer frustratie. Het risico is dan veel te hoog dat je ergens eindigt waar je niet op je plek zit, of waar je niet wilt zijn.

 

Dus ook al is het eng, neem wat vaker leiding over je eigen leven, over hoe het gaat in je team en in je organisatie. Sta op voor waar je in gelooft, neem die leiding en inspireer anderen om dit ook te doen.

 

Neem het ongemak, pak de leiding om zo frustratie te voorkomen en meer voldoening uit je leven te halen.

 

Wil je hier meer tips en inzichten over? Kom dan naar de Masterclass Disruptive Mindset en laat je inspireren over wat je allemaal in je mars hebt wanneer je een andere mindset kiest.

 

By | 2018-01-06T20:52:35+00:00 October 5th, 2017|Uncategorized|0 Comments

About the Author:

Avatar for Peter Clausman
Peter Clausman helpt mensen binnen organisaties, die zien dat het beter kan, om hun visie en ideeën te realiseren. Peter gelooft dat deze mensen cruciaal zijn voor de toekomst van de organisatie. Meer tips over hoe jij het verschil kan maken? Leer hoe je ruimte en steun krijgt voor wat jij echt wil in je organisatie

Leave A Comment