Slapend werken is het beste wat je kan doen als je stress hebt

Wanneer we veel te doen hebben en ook stress hebben, is slaap wel het laatste waar we aan denken. Toch zou dit een prioriteit moeten zijn. Dit werd allemaal ontdekt door een neuroloog na een opmerking van een pianist.

Laten we daar eens beter naar kijken. Op het moment dat we stress hebben is het vaak dat we door de bomen het bos niet meer zien en we veel hooi op onze vork hebben.

We gaan dan snel in de stand: Oogkleppen op en doorwerken. Die stand zorgt voor het gevoel dat we tenminste wat aan het doen zijn – dus een gevoel van controle.

Het gevoel is bedrieglijk, want wanneer we een stapje terug doen worden we overweldigd door de onophoudelijke to-do-lijst die aan het eind van elke werkdag langer geworden is, hoe hard je ook werkt.

Een normale reactie hierop is om onze oogkleppen nog strakker op te zetten. We willen het ongemak niet onder ogen zien. Om enige verlichting te krijgen gaan we ook nóg een tandje harder werken.

Dit kan voor een tijdje effectief werken, maar wanneer de situaties zich blijven ophopen… dan ben je kansloos met deze tactiek. Het gevolg van deze tactiek is dat we steeds minder effectief worden, terwijl we juist harder willen. Dat brandt op.

Een betere aanpak is begrijpen hoe je invloed kan hebben om hieruit te komen. Hiervoor zal je een andere aanpak, en dus ander gedrag moeten vertonen dan je automatische gedrag.

Het startpunt is de vraag: Welke invloed heb jij met jouw denken en gedrag? Kan je de situatie echt veranderen met je gedrag? Want je werkt toch al op 140% van je kunnen?

Meestal denken we dat we weinig invloed hebben en dat als we invloed hebben dan zou die alleen kortstondig zijn.

In mijn programma’s zie ik het tegengestelde. Elke stap die deelnemers nemen bevrijdt hen meer van oude beperkingen en komen er nieuwe mogelijkheden op hen af. Ze merken dat de situatie daardoor verandert.

Dat werkt, zolang het maar lukt om uit oude tactieken en oude patronen te komen, en nieuw gedrag te ontwikkelen.

Hoe doe je dat?

Daar zijn velen aanpakken voor. Maar één wordt vaak niet gebruikt. En die aanpak is dat je juist meer gaat slapen, in plaats van minder.

Meer slapen zou voor de meeste mensen wel het laatste zijn wat ze in zo’n situatie zouden kiezen. En toch is dat juist hetgeen wat je sowieso moet doen.

De reden dat mensen niet meer willen slapen is omdat ze zaken gedaan willen krijgen. En de overtuiging is dat je tijdens slaap ‘niets doet’.

In tegenstelling tot wat men vroeger dacht doen je hersenen niet niets tijdens je slaap. We wisten al langer dat je tijdens je REM (Rapid Eye Movement) van alles gebeurt. Tegenwoordig weten we dat juist de NREM (Non-Rapid Eye Movement slaap – oftewel de rest van je slaap) essentieel is voor het aan en afleren van gedrag, overtuigingen en vaardigheden.

Hoe werd dit ontdekt?

Een pianist was op een congres waar Matthew Walker, professor in neuroscience en psychology aan University of California, Berkeley, sprak. Na het praatje ging de pianist naar Matthew toe om een inzicht met hem te delen.

“Weet je?” Zei de pianist, “Er is me iets opgevallen. En het gebeurt te vaak dat het toeval kan zijn.”

“Het gebeurt vaker dat ik op een dag een stuk aan het oefenen ben, en dat het maar niet wil lukken. Telkens speel maak ik dezelfde fout. En hoe hard ik ook oefen, het wil maar niet lukken. Ik ga dan gefrustreerd naar bed. Wonderbaarlijk genoeg, wanneer ik de volgende dag na een nacht slaap ga zitten speel ik het in één keer, perfect. Het lijkten of slaap me helpt het perfect te spelen.”

Deze observatie zette Matthew aan het denken. Zou het kunnen zijn dat je zowel oefening als slaap nodig hebt om perfect te worden? Dat het niet alleen ‘practice makes perfect’ is, maar ‘practice and sleep makes perfect’?

Matthew ontwikkelde een experiment.

Hij liet mensen een moeilijke opdracht leren. Een deel van de mensen deden de oefening in de ochtend, en werden daarna meteen getest vervogens 12 uur later (dus aan het einde van die dag) nogmaals.

Het andere deel van de mensen oefende aan het einde van de dag, kregen meteen een test, en eentje 12 uur later – dus na een goede nacht slaap.

De groep die ’s ochtends geoefend hadden en dus geen slaap hadden gekregen lieten geen vooruitgang zien na 12 uur.

Mensen die in de avond geoefend hadden en 12 uur later in de ochtend na 8 uur slaap getest werden hadden een enorme sprong gemaakt: Ze konden de test 20 procent sneller en 35 procent meer accuraat.

Ook de eerste groep die in de ochtend geoefend had en geen vooruitgang had geboekt die avond, kreeg eenzelfde boost wanneer ze voor een derde maal getest werden 12 later na de laatste test, dus na een nacht goede slaap.

Deze boost in snelheid en accuraatheid vindt met name plaats in de laatste 2 uur van een 8 uur durende slaap. Dus van 5 tot 7 ’s ochtends wanneer je om 11 uur in slaap gevallen bent.

De conclusie is: slaap helpt ons beter te worden in wat we overdag oefenen. Maar met name als we echt een nachtrust van 8 uur hebben.

Hiernaast zijn er nog meer zaken die een goede nachtrust brengen, zoals inzichten, helderheid en overzicht. Onderschat niet hoeveel slaap voor je doet, oftewel hoeveel werk je verzet terwijl je slaapt.

Ik hoop dat je hierdoor makkelijker ervoor kiest om langere tijd te slapen en je niet nodeloos en ineffectief kapot te werken tot in de late uurtjes.

Mocht je in contact willen komen met Peter dan kan je een mail sturen naar support@schoolofmavericks.com  of een call inplannen.