vier opties als het niet gaat op werk zoals je wil

Als de situatie op werk niet is zoals je wil, dan heb je 4 opties. Ik wil je laten zien welke opties je hebt en de gevolgen daarvan. De situatie op werk kan van alles zijn. 

Misschien zie je dat er mogelijkheden zijn die niet benut worden, dat het beter kan, dat er innovaties zijn die je kan toepassen. Dat je plannen hebt om meer waarde te creëren.

Misschien ben je het niet eens met hoe het gaat, dat je gedwongen wordt keuzes te maken waar je eigenlijk niet achter staat. En dat je dat te vaak moet doen.

Of misschien weet je dat je meer talent en capaciteit hebt dan je nu kan laten zien, dat je je tegengehouden voelt. Of misschien heb je het lef nog niet om jou andere manier van kijken in te brengen.

Wat je situatie ook is, je hebt vier opties hoe er mee om te gaan.

De opties zijn:

1 Weggaan

2 Mentaal afhaken, maar wel blijven

3 Stug volhouden met een tandje erbij

4 ‘Voice’ iets aan de situatie doen – je omgeving beïnvloeden

Mijn vraag aan jou. Welke van deze vier ben jij aan het doen?

En is dat ook voor de projecten die jij echt belangrijk vindt, de projecten waar je hart sneller van gaat kloppen.

Optie 1 Weggaan

Als je voor die eerste kiest: weggaan. Wat ben je aan het oplossen, of waar loop je eigenlijk voor weg?

Ik weet nog wel een gesprek met Maud (niet haar echte naam). Ze vertelde me dat ze hele innovatieve projecten leidde. Maar telkens vlak voordat het project echt van de grond kwam, dan switchte ze van baan.

Dit had ze nu al vier keer gedaan, ze vond het vermoeiend worden.

Het weggaan is een teken dat je niet ‘jouw bedoeling’ aan het leven bent.

Maud liep weg op het moment dat de pilot fase voorbij was en de tragere integratiefase begon, beklom haar steeds een gevoel dat ze niet goed genoeg was en dat ze niets voor elkaar kreeg.

We gingen hier dieper op in. Het bleek dat ze continu een bevestiging uit haar omgeving nodig had, om zich goed te kunnen voelen. Dit noem ik een machtlijn in mijn trainingen.

Ze had een onderliggende overtuiging dat ze niet voldoende was uit zichzelf. Dus het moment dat er geen brullende motoren meer waren en de snelheid afzakte, begon haar onzekerheid hard te knagen aan haar gevoel van eigenwaarde.

Zonde – want ze zou zo veel kunnen betekenen, als ze zou leren dit ongemak te dragen.

Natuurlijk – als een systeem zo bedorven is dat je niets kan uithalen, en je alleen maar een burn-out oploopt, of je hoort ergens echt niet thuis, dan is weggaan de beste optie.

Maar meestal lopen we ergens voor weg, waardoor we onze grootsheid en werkelijke capaciteit nooit zullen leren kennen.

Optie 2 Mentaal afhaken, maar wel blijven

Waneer je het gevoel hebt dat je niet geneeskracht hebt om de situatie te veranderen, maar je  ook niet de moed hebt om je conclusie te trekken en weg te gaan, dan haak je mentaal af.

De meest lichte vorm hiervan is zeuren bij het koffie apparaat. Een zwaardere vorm is de cynische ouwe zeikerd worden. Je herkent dit op het moment dat je een bevlogen garde tegenhoudt met: “laat maar dat heb ik ook al wel eens geprobeerd.”

Dit kan gebeuren als je werk moet doen wat je zelf onzinnig vindt, of erger: werk wat indruist tegen jouw waardes en principes.

Je begint hierdoor een leven te leven dat niet voelt als je echte leven. Hierdoor kan je echt in een neerwaartse spiraal terecht komen, waar je steeds minder zelfvertrouwen hebt.

Dit is een beschermingsmechanisme om te overleven, je taken uit te kunnen voeren en je salaris te kunnen ontvangen. Het is zeker geen formule waar je lang in moet blijven hangen.

Het kan makkelijk voorkomen dat ooit zeer bevlogen medewerkers hier in afglijden. Meestal gebeurt dat na een reorganisatie waarbij ze een takenpakket hebben gekregen dat niet meer bij hen past.

Het kan lastig zijn om hier uit te stappen, omdat je meestal een gevoel van weinig zelfvertrouwen hebt in deze situatie. Dan is de stap naar vrijheid eng, want vrijheid betekent onzekerheid.

Toch zal je zien als je daar kleine stappen in maakt en weer eigen keuzes begint te maken, dat je snel meer energie en momentum krijgt.

Optie 3 Stug volhouden, tandje erbij

Dit doet me denken aan het boek “Animal Farm” van George Orwell. -Die ik overigens niet gelezen heb – ik heb de animatie film gezien.

Daarin gaat het op een gegeven moment helemaal fout op de boerderij. De productie loopt terug, de planningen werken niet, er ontstaat grote honger onder de werkdieren.

Het paard Boxer is sterk. En hij komt in actie. Hij neemt alle last op zijn sterke schouders en torst door alle moeilijke tijden heen. Anderen vallen onder de zware druk om, maar hij ploetert verder.

Je ziet hem steeds magerder worden, zijn ribben steken uit van zijn graat magere lichaam. Maar nog steeds ploetert hij door.

Tot het dramatisch moment, waar de zware lasten te veel voor hem zijn gebleken en hij door zijn poten zakt. (jaaaah… een paard heeft benen, maar hij zakt toch echt door zijn poten en niet zijn benen).

Boxer neemt in dit voorbeeld alle symptomen aan, maar niet de structurele problemen. Het is dweilen met de kraan open.

Het kan goed zijn om een tijdje op deze stand te werken. Even doorbuffelen. Bijvoorbeeld als je tijdelijk een dubbele functie hebt.

Maar als je merkt dat het niet tijdelijk is, dan is het tijd om even achter je oren te krabben. Dan ligt het aan het systeem waar je in zit. Domweg hard eraan trekken helpt dan niet. Sterker nog het houdt een slecht functionerend systeem langer in stand.

Dan kan je beter kiezen voor optie 1 of optie 4.

Optie 4 Voice- verander de situatie

Deze optie lijkt het moeilijkste: opstaan, je laten horen en effectief de situatie veranderen.

Heel vaak blijven mensen hiervan weg, of proberen ze het een aantal keer, maar zien ze geen vooruitgang.

De onzekerheid komt naar boven: :wie ben ik nou om hier iets te doen, wat kan ik nou betekenen?”

Alleen kunnen we hier zoveel meer betekenen. We onderschatten het effect dat wij op onze omgeving hebben.

Vroeger deed ik wel een spelletje op de fiets. Lachen naar mensen en kijken of ze terug lachen. Of gewoon heel hard “Hey, hallo!” roepen, en kijken of mensen ook enthousiast terug groeten. Het werkte!

Ik beïnvloedde de andere fietsers door mijn enthousiasme. Chagrijnige smoelen, kwamen tot leven met twinkelende glimlachen.

We vergeten vaak welke energie we meebrengen, en hoeveel dat al in beweging kan zetten. Natuurlijk verander je met een glimlach niet 1, 2, 3 een hele organisatie. Daar is meer veranderkracht, en slimme aanpak voor nodig.

Wat ik wel weet is dat alle professionals die ik tegenkom die twinkelende ogen hebben juist op deze manier in de wedstrijd zitten. Zij bepalen en geven de toon aan. Zij geven richting, en gaan de moeilijke uitdagingen aan.

Want ze weten dat daarin de grootste beloning schuilt: geluk, omdat je werk doet dat er toe doet. En geluk, omdat je uitgedaagd wordt om het beste in jezelf naar boven te halen. Geluk omdat je in je bedoeling leeft.

Als jij deze optie ook kiest en je daar wat extra veranderkracht bij kan gebruiken: dan heb ik iets heel moois voor je. Deze maand geef ik voor het eerst de Masterclass Veranderkracht. Gebaseerd op de beste lessen en inzichten over de afgelopen 5 jaar.

Je leert makkelijker met verandering om te gaan en ook verandering te sturen. Je leert hoe je elegant het ongemak kan te dragen wat hierbij hoort, zodat je toonaangevend kan zijn.

Perfect voor professionals met een veranderopgave!

Kijk hier voor meer informatie over de masterclass, en ik hoop je daar te zien!

Jouw veranderkracht vergroten?

Download nu de gratis gids “Veranderkracht – voor ondernemende professionals in organisaties”

Leer hoe je zonder stuk te lopen meer impact en ruimte heb voor wat jij belangrijk vindt – en ga krachtige stappen zetten.